-
1 nastręcz|yć
pf — nastręcz|ać impf Ⅰ vt 1. (przysporzyć) to cause, to present- to nie nastręcza żadnych trudności it doesn’t give rise to any difficulties2. (polecić) to recommend- dyrektorowi nastręczono nową sekretarkę a new secretary was recommended to the directorⅡ nastręczyć się — nastręczać się 1. książk. (nadarzyć się) to occur, to present itself- nastręczyła się okazja a. sposobność, żeby sprzedać mieszkanie an opportunity has arisen to sell the flat2. (narzucić się) to impose, to intrude (komuś on sb)- nie chcę wam się nastręczać I don’t want to impose on youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nastręcz|yć
См. также в других словарях:
nastręczyć — dk VIb, nastręczyćczę, nastręczyćczysz, nastręczyćstręcz, nastręczyćczył, nastręczyćczony nastręczać ndk I, nastręczyćam, nastręczyćasz, nastręczyćają, nastręczyćaj, nastręczyćał, nastręczyćany 1. «nasunąć, podsunąć, dostarczyć» Wypadek… … Słownik języka polskiego
nastręczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}– nastręczyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} nasuwać się; nadarzać się; zdarzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nastręcza się pytanie... Nastręczył się komuś interes. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadarzyć — dk VIb, nadarzyćrzy, nadarzyćrzył nadarzać ndk I, nadarzyćrza, nadarzyćrzają, nadarzyćrzał «(zwykle z podmiotem: los, przypadek) zesłać, nastręczyć, przynieść (np. coś pożądanego, korzystnego)» Czekał, co los nadarzy. Przypadek mu nadarzył dobrą… … Słownik języka polskiego
nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… … Słownik języka polskiego
